Μέσα από μια κριτική ματιά του συστήματος χωρικού σχεδιασμού, η μελέτη εστιάζει στην αξιολόγηση της σχέσης των κατευθύνσεων των νέων Περιφερειακών Χωροταξικών Πλαισίων (ΠΧΠ) που αφορούν στην τουριστική ανάπτυξη, με τις κατευθύνσεις του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου Τουρισμού /2013 (ΕΧΠ Τ) αναφορικά με τους περιορισμούς σε εκτός σχεδίου δόμηση, την εισαγωγή νέων τουριστικών καταλυμάτων και τουριστικών υποδομών, τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα, τους οργανωμένους υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτων, την επέκταση υφιστάμενων τουριστικών μονάδων, την αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό υφιστάμενων τουριστικών μονάδων, την αναβάθμιση/εξυγίανση τουριστικών περιοχών, τους παραδοσιακούς και εγκαταλελειμμένους οικισμούς, τη χωροθέτηση υδατοκαλλιεργειών, τις μεταβατικές διατάξεις, τους όρους και ορισμούς, τις μεταφορές, και τις ΑΠΕ.
Τέλος, η μελέτη καταλήγει σε συγκεκριμένα συμπεράσματα για κάθε ένα από τα νέα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια, και εισηγείται: Οριζόντιες προτάσεις-κατευθύνσεις ανά θεματικές ενότητες (όπως προτάσεις για την σημειακή χωροθέτηση νέων καταλυμάτων, για τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα κλπ). Τη διαμόρφωση μιας ενιαίας μεθοδολογίας κατηγοριοποίησης των χωρικών ενοτήτων τουριστικού ενδιαφέροντος, για όλα τα ΠΧΠ, η οποία αφενός να ακολουθεί τη βασική λογική κατηγοριοποίησης που ακολουθούσε το ΕΧΠ Τ/13, ενώ παράλληλα εμπλουτίζεται με νέες κατηγορίες χωρικών ενοτήτων όπως αυτές προκύπτουν από την ανάλυση των ΠΧΠ. Προτάσεις ανά κατηγορία χώρου (νησιωτικός, παράκτιος, ορεινός, κλπ) αλλά και ανά Περιφέρεια. Πρόταση απλοποίηση της δομής των Περιφερειακών χωροταξικών Πλαισίων Προσδιορισμός “βάσης πολιτικής”, μια βάση κατευθύνσεων η οποία μπορεί να εξειδικευτεί στα ΠΧΠ.