Βασικό ρόλο στην ανάπτυξη του ελληνικού τουρισμού έχουν διαδραματίσει οι φυσικοί και πολιτιστικοί πόροι της Ελλάδας που αποτελούν διαχρονικούς πόρους έλξης των τουριστών. Ως εκ τούτου η διαφύλαξη των πόρων αυτών και η διαχείρισή τους σε ένα πλαίσιο αειφορίας (sustainable development) είναι καίριας σημασίας για την βιωσιμότητα και περαιτέρω ανάπτυξη του ελληνικού τουρισμού. Στο πλαίσιο αυτό, υπάρχει ανάγκη για ένα Εθνικό (Ειδικό) Χωροταξικό Σχέδιο για τον Τουρισμό που θα διασφαλίζει την αειφορία του κλάδου καθώς και των τουριστικών προορισμών.
Η παρούσα τεχνική έκθεση – εμπειρογνωμοσύνη αφορά στην αξιολόγηση του Ελληνικού τουρισμού σε σχέση με το περιβάλλον και την αειφόρο ανάπτυξη, εξετάζοντας την επίδραση ενός ορθού κεντρικού σχεδιασμού στους τομείς της χωροταξίας και της περιβαλλοντικής αδειοδότησης στην τουριστική δραστηριότητα και την ανάπτυξη των τουριστικών περιοχών. Παράλληλα, αξιολογούνται επιμέρους παράμετροι, όπως η νησιωτικότητα, το τοπίο, οι ισχύουσες συμβάσεις/πρωτόκολλα προστασίας περιοχών κ.ά.
